گروه فرهنگي: استاد »عثمان رحمان زاده« هنرمند مجسمه ساز بوکاني که لقب »پدر ژپتوي ايران« به وي بخشيده شده است اکنون در روستاي »ناچيت«اين شهر، باغ موزهاي احداث کرده و يک هزار و 600 مجسمه چوبي و چندين بزرگ سيماني را به نمايش گذاشته است. استاد »عثمان رحمان زاده« در طول 37 سال فعاليت هنري خود، مجموعه هنري متشکل از يک هزار و 600 مجسمه چوبي و چندين بزرگ سيماني درست کرده و اکنون اين آثار را در قالب باغ موزهاي به نمايش گذاشته است.
در اين باغ موزه که شايد در نوع خود بينظير است، به روايت آيين ها و سنن مردم اين ديار پرداخته است و تمام شخصيت هاي داستان وي مجسمه هاي چوبي در اندازه ها و شکل هاي متفاوت است که هنرمندان تراش داده شده است.
اين باغ موزه که سالها براي نمايش در استان هاي مختلف کشور سيار بود اکنون در قالب ديوار شيشهاي در ضلع غربي باغي در حاشيه جاده بوکان- مياندوآب و در روستاي ناچيت قرار دارد و در ايام مختلف سال پذيراي گردشگران و علاقمندان اين حوزه است.نکته جالب اين مجموعه آن است که اين هنرمند پيکره تراش پيش هيچ استادي آموزش نديده و در دوران کودکي به دليل نداشتن شناسنامه از مدرسه اخراج شده و سال ها بعد در قالب نهضت سوادآموزي خواندن و نوشتن را فرا گرفته است.
براي ديدار با اين هنرمند چيره دست و تهيه گزارشي از اين آثار گرانبها، راهي شهر بوکان و سپس مسيرم را به سمت روستاي »ناچيت« در جاده بوکان - مياندوآب تغيير دادم و پس از حدود پنج کيلومتر از اين مسير که يکي از مسيرهاي پُرتردد در جنوب آذربايجانغربي است به روستاي »ناچيت« رسيدم.واژه »ناچيت« هر چند اسم خاص است اما در زبان کُردي يک فعل و به معناي نرفتن است، اين روستا به سبب قرار گرفتن در پايين دست رودخانه سيمينه رود از مناطق حاصل خيز بوکان به شمار مي رود و از قديم حاصل خيزي و به داشتن صنايع دستي مشهور بوده است.باغ موزه استاد عثمان رحمان زاده در قمست انتهايي روستا و بر روي جاده اصلي با 2 پيکره بزرگ مرد با لباس محلي و يک قطعه کبک نمايان مي شود، اما در طول مسير هيچ تابلو و نشاني براي پيدا کردن اين باغ موزه وجود ندارد.
پس از پايين رفتن از چند پله، وارد بغ موزه شدم و استاد عثمان رحمان زاده براي نخستين بار در حالي که مشغول مرتب کردن مجسمه ها بود، ديدم.در اين فصل درختان زردآلو رسيده بودند و استاد رحمان قبل از مصاحبه با چند عدد زردآلو پذيرايي را شروع کرد و سپس توصيه کرد ابتدا نگاهي به باغ موزه بيندازم و بعد از آن در زير يکي از درختان مصاحبه را با وي شروع کردم.
آثار من زنده و پويا هستند
استاد عثمان رحمان زاده گفت: آثار من به گفته بازديد کنندگان زنده و پويا هستند و مي توانند با مردم ارتباط برقرار کنند و به همين خاطر از جذابيت خاصي برخوردار هستند.
وي اضافه کرد: مدتي قبل از اعضاي خانه سالمندان بوکان، از اين باغ موزه ديدن کردند و برخي از بازديد کنندگان با دين اين آثار گريه مي کردند و براي چندين ساعت مو تماشاي آثار شده بودند و همين امر نشان ازتاثير عميق اين آثار است.وي اظهار کرد: هر چند 37 سال از عمر خود را براي ساخت اين مجموعه صرف کردم اما اين آثار تنها متعلق به بنده نيستند و اين مجموعه بخشي از تاريخ و آيين و رسوم مردم اين منطقه است و سرمايه اين شهر است.وي افزود: متاسفانه کسي به فکر اين آثار نيست و من هم براي جلوگيري از نابودي آنها، در قالب اين باغ موزه شخصي آنها را در اين مکان قرار دادم و تا زماني که زنده هستم از آنها مراقبت و نگهداري مي کنم.وي از نبود تابلوي گردشگري در بوکان گلايه کرد و گفت: من 37 سال براي ساخت اين مجسمه ها تلاش کردم و بخهخشي از ملک شخصي خودم را براي تبديل به باغ موزه اختصاص دادم اما مسوولان شهرستان حتي به خود زحمت نمي دهند که يک تابلوي گردشگري براي راهنمايي مردم هم نصب کنند.
لقب پدر ژپتو ايران را در برج ميلاد تهران به من دادند
استاد عثمان رحمان زاده گفت: در سال هاي قبل اين آثار را به صورت نمايشگاه در شهرهاي مختلف ايران از جمله اصفهان، تبريز و شيراز در معرض ديدمردم قرار دادم و در نمايشگاه 2 هفته اي در برج ميلاد تهران که با بازديد زياد گردشگران داخلي و خارجي روبرو بود، لقب پدر ژپتو ايران را به من دادند.وي اظهار کرد: در ايران هنرمندان مجسمه ساز بسيار بزرگي داريم که آثار بسيار فاخر و ارزندهاي درست کردند اما کمتر هنرمندي است که بتواند يک هزار و 600 اثر بسازد که همگي با هم تفاوت داشته باشند.
وي افزود: آثار چوبي من روايت تاريخ و آداب و سنن مردم اين منطقه هستند که متاسفانه برخي از اين آداب کمکم در معرض نابودي قرار دارند و مجسمه هاي چوبي اين نمايشگاه اين آداب را حفظ مي کنند.
آثار استاد رحمان زاده يک موزه مردمشناسي است
رييس اداره ميراثفرهنگي، گردشگري و صنايعدستي بوکان گفت: آثار استاد رحمان زاده يک موزه مردمشناسي است و در اين باغ موزه اشياي چوبي مردمشناسي (ماکت چوبي انسان) از بدو تولد تا زمان مرگ به سبک فرهنگ و سنت مناطق کُردنشين از گذشته بسيار دور تا 200 سال پيش به نمايش گذاشته است.شورش محمدپور اظهار کرد: اين باغ موزه در 20 غرفه و در فضايي به مساحت يک هزار مترمربع براي بازديد علاقمندان داير شده است.رييس اداره ميراثفرهنگي، گردشگري و صنايعدستي بوکان افزود: در اين باغ موزه در قالب يکهزار و 600 اثر چوبي مربوط به آداب و رسوم مردم اين منطقه، رسوم کشاورزي، آداب لباس پوشيدن و آيين هاي ديني و مذهبي و برگزاري مراسم هاي عروسي به نمايش گذاشته شده است.وي افزود: در اين باغموزه يک قسمت هم به واقعه حمله شيميايي حلبچه اقليم کردستان عراق و ديگر مناطق کُردنشين اختصاص يافته است.
به گزارش امانت به نقل از ايرنا،شهرستان بوکان داراي آثار و ابنيه هاي باستاني و تاريخي و مذهبي از جمله قلعه سردار، مسجد جامع، گنبد سردار، مسجد حماميان، زندان آغجيوان، تپه سماقان، تپه قاراوه حاج شيخ گل، پيرمحمد، پير اسماعيل و خانقاه زنبيل است.روستاي ناچيک در پنج کيلومتري جاده بوکان - مياندوآب در جنوب آذربايجان_غربي واقع شده است.