روستاهاي بادکي و جعفرآباد در شهرستان اروميه، با جمعيتي بالغ بر 16 هزار و 500 نفر، به دليل فقدان امکانات و خدمات اساسي از جمله مشکلات عديدهاي در زمينه آموزش و پرورش رنج ميبرند.
مدرسه قديمي و فرسوده در اين منطقه کمبرخوردار بهعنوان تنها محل تحصيل بيش از 5 هزار دانشآموز خود شناخته ميشدند که اکنون با بحران جدي کمبود فضاي آموزشي روبرو است.مدرسهاي که سالها به عنوان مرکز آموزشي اين منطقه عمل ميکرد، به دليل مشکلات ساختاري و ايمني، به تازگي تخريب شده و اکنون دانشآموزان با معضل جدي نداشتن مکان مناسب براي تحصيل مواجهاند.
ناتواني مسئولان در تحقق وعدههاي ساخت مدرسه
اين وضعيت بحراني، نتيجه عدم توجه کافي مسئولان به نيازهاي اساسي اين مناطق کمبرخوردار است عليرغم وعدههاي مکرر مسئولان مبني بر احداث مدرسهاي جديد با ظرفيتهاي مناسب، تاکنون هيچ اقدامي عملي در اين راستا انجام نشده است اين بيتوجهي نه تنها باعث نگرانيهاي جدي در ميان اهالي روستاها شده بلکه آينده تحصيلي هزاران دانشآموز را در معرض خطر قرار داده است.در ماههاي اخير رسانهها و فعالان اجتماعي به دفعات وضعيت بحراني آموزشي در اين مناطق را گزارش کردهاند، اما به نظر ميرسد اين گزارشها و هشدارها نتوانستهاند تغييرات ملموسي را در سياستها و اقدامات مسئولان ايجاد کنند.
عدم وجود مدارس مناسب و تأخير در عملي شدن وعدههاي ساخت و تجهيز مدارس جديد، موجب شده تا بسياري از دانشآموزان از ادامه تحصيل بازمانده و آيندهشان در هالهاي از ابهام قرار گيرد.تنها کمتر از يک ماه به آغاز سال تحصيلي جديد باقي مانده است و دانشآموزان در روستاي بادکي و جعفرآباد در بلاتکليفي به سر ميبرند، با حضور در اين روستا، صداي مردم اين منطقه را از نزديک شنيدم.
مسئولان روستاي بادکي را فراموش کردهاند
با ورود به روستاي بادکي، مردم از هر سو به سمتم آمدند، نگراني در چهرههايشان موج ميزد و هرکدام سعي داشتند صداي خود را به گوش برسانند.»ما را فراموش کردهاند!«، اين جملهاي بود که از زبان يکي از اهالي بارها شنيدم.پيرمردي که سه نسل از خانوادهاش در همان مدرسه قديمي تحصيل کردهاند، با صدايي لرزان گفت: اين مدرسه خانه دوم ما بود وقتي ديديم تخريب شد، انگار بخشي از تاريخ و هويت ما را از بين بردند، حالا ميگويند مدرسهاي جديد ميسازند، اما هنوز هيچ کاري نکردهاند.مادري که دست کودکش را محکم گرفته بود، با چشماني پر از اشک گفت: پسرم هر روز در خصوص ثبتنامش در مدرسه ميپرسد؟ من جوابي ندارم که به او بدهم هر روز ميگويم فردا، اما فردايي نميآيد.
جواني که به تازگي پدر شده و اميدوار بود فرزندش در همان مدرسه تحصيل کند، با نگراني افزود: سال گذشته وقتي استاندار و مسئولان آمدند و کلنگ زدند، همه ما اميدوار شديم. گفتند مدرسهاي 12 کلاسه ميسازند، اما تا حالا فقط زمين خالي مانده چه کسي پاسخگوي اين همه تأخير است؟زني ديگر که خود را معلم بازنشسته معرفي کرد، با لحني گلايهآميز گفت: من سالها در همين مدرسه تدريس کردم، ميدانم که امکانات کم بود، اما عشق به آموزش در دل معلمان و دانشآموزان بود حالا با اين وضع، نميدانم چه خواهد شد. فرزندان ما آيندهشان را از دست ميدهند.
چند سال پيش به دليل مشکلات مالي ترک تحصيل کردم
جواني که چند سال پيش از ترک تحصيل کرده بود و اکنون به کارگري مشغول است، نااميدانه گفت: من به خاطر مشکلات مالي ترک تحصيل کردم. حالا ميبينم که برادر کوچکترم هم به همان سرنوشت دچار ميشود. اين مدرسه تنها اميدش بود، اما حالا حتي آن را هم از دست داده است.اهالي روستا نگرانند که با عدم احداث مدرسه جديد، نسل جديد هم همان سرنوشت نسلهاي قبلي را تجربه کند. آنان ميگويند: چرا مسئولان فقط حرف ميزنند و عمل نميکنند؟ ما به وعدهها دل خوش کرديم، اما حالا نميدانيم به کجا بايد پناه ببريم.با نزديک شدن به آغاز سال تحصيلي، هر روز نگرانيها در اين روستاها بيشتر ميشود مردمي که تنها خواستهشان يک مدرسه براي فرزندانشان است، همچنان منتظرند و اميدوار که اين بار وعدهها به حقيقت بپيوندد.
سارا نيکنام، کارشناس اجتماعي و پژوهشگر در حوزه آموزش و پرورش در اين زمينه به خبرنگار حرف رک گفت: نبود فضاي آموزشي مناسب يکي از مشکلات اساسي در مناطق کمبرخوردار است.وي تصريح کرد: با تخريب تنها مدرسه موجود در اين روستاها، دانشآموزان با کمبود فضا براي تحصيل مواجه شدهاند که ميتواند عواقب جبرانناپذيري براي آينده تحصيلي آنها به همراه داشته باشد.
تحصيل يکي از حقوق اساسي هر کودک است
کارشناس اجتماعي و پژوهشگر در حوزه آموزش و پرورش افزود: تحصيل يکي از حقوق اساسي هر کودک است و کمبود امکانات آموزشي ميتواند منجر به ترک تحصيل و عدم دسترسي به فرصتهاي برابر آموزشي شود اين وضعيت به ويژه براي خانوادههاي کمدرآمد که توانايي تأمين هزينههاي اضافي براي تحصيل فرزندانشان را ندارند، به بحران جدي تبديل شده است.اميرعلي خراساني، متخصص در حوزه توسعه اجتماعي نيز به وضعيت موجود در روستاي بادکي و جعفرآباد اشاره کرد و گفت: اينکه مسئولان وعدههاي مختلفي در خصوص ساخت مدرسه جديد دادهاند اما هنوز عملي نشده است نشاندهنده بيتوجهي به نيازهاي اساسي جامعه است.وي تصريح کرد: اين امر به خصوص در مناطق کمبرخوردار که با مشکلات مالي و اجتماعي مواجهاند ميتواند تاثيرات منفي بيشتري بر جاي بگذارد.
متخصص در حوزه توسعه اجتماعي ادامه داد: در نبود مدرسه، دانشآموزان يا بايد به مدارس ديگر در مناطق دورتر منتقل شوند که اين خود هزينهبر و دشوار است، يا ممکن است از ادامه تحصيل بازمانند اين موضوع نه تنها بر تحصيل آنها تأثير ميگذارد بلکه بر آينده شغلي و اجتماعي آنها نيز تأثيرگذار خواهد بود.
خراساني همچنين تأکيد کرد: براي مقابله با اين بحران، نياز به برنامهريزي دقيق و هماهنگي بين دستگاههاي مختلف است و بايد هرچه سريعتر اقدامات لازم براي ساخت و تجهيز مدرسه جديد انجام شود تا دانشآموزان از حقوق آموزشي خود محروم نمانند.اين کارشناسان تأکيد دارند که حل بحران فضاي آموزشي در اين روستاها نيازمند توجه فوري و جدي از سوي مسئولان و نهادهاي مربوطه است تا دانشآموزان بتوانند بدون دغدغه و در شرايط مناسب به تحصيل خود ادامه دهند.
کلام آخر؛با نزديک شدن به آغاز سال تحصيلي جديد، نگرانيها و استرسها در ميان خانوادهها و دانشآموزان اين مناطق به اوج خود رسيده است. آنها که هر روز با چالشهاي متعددي دست و پنجه نرم ميکنند، حالا با اين سوال روبرو هستند که آيا فرزندانشان از حق تحصيل برخوردار خواهند شد يا خير.
اميد و انتظار براي ساخت مدرسه جديد و بهبود شرايط، تنها دلخوشي اين مردم است. اما تا زماني که اقداماتي جدي و ملموس از سوي مسئولان صورت نگيرد، اين اميدها همچنان در حد وعدههاي پوچ باقي خواهد ماند.مسئولان بايد درک کنند که آيندهسازي تنها با شعار محقق نميشود؛ بلکه نيازمند اقدامات فوري و برنامهريزيهاي دقيق است تا بتوان بهطور واقعي به بهبود وضعيت آموزشي و رفاه اجتماعي دست يافت.
به گزارش امانت به نقل از حرفرک؛ عليرغم تاکيدات فراوان مسئولان بر اهميت آموزش و توسعه انساني، کمبود امکانات اساسي و تأخير در اجراي وعدهها، آينده هزاران دانشآموز را در اين مناطق در هالهاي از ابهام قرار داده است.مردم اين روستاها، که تنها خواستهشان فراهم شدن يک محيط آموزشي مناسب براي فرزندانشان است اکنون بيش از هر زمان ديگري نيازمند توجه و اقدام فوري مسئولان هستند.حل اين بحران نه تنها به بهبود شرايط زندگي در اين روستاها کمک ميکند، بلکه ميتواند گامي مؤثر در جهت تحقق عدالت آموزشي و اجتماعي در کشور باشد. از اين رو، انتظار ميرود که مسئولان ذيربط با همت و جديت بيشتر به اين مسئله بپردازند و اقدامات عملي لازم را در اسرع وقت انجام دهند.