گروه فناوري: طراحي ارز ديجيتال در ايران باعث هوشمندي اجراي سياست‌هاي اقتصادي در ميان خانوارها و دهک‌هاي جامعه مي‌شود که بسياري از آنها را در معرض ورشکستگي اقتصادي قرار داده است.
 به رسميت شناختن پول ديجيتال در کشور يک فرصت است، در حالي که همچنان ساختارهاي بسيار محافظه‌کارانه‌اي براي نهاد پولي ما پابرجا مانده است. درواقع به واسطه محافظه‌کاري نهادهاي سياست‌گذار و تنظيم‌گر اين حوزه و همچنين برخي از بازيگران که برخوردار از اين سياست‌ها هستند، سرعت تحول ديجيتال در اين عرصه کاهش پيدا کرده است.
کارشناسان معتقدند ما بايد سياست‌هاي پولي و بانکي خود را براي پذيرش يک پول ديجيتال به رسميت بشناسيم،‌ زيرا بخشي از تبادلات مردم در کشور مبتني بر پول ديجيتال است. همچنين ضرورت استفاده از پول ديجيتال به واسطه مزايايي که خلق مي‌کند بر کسي پوشيده نيست و تعلل نهادهاي سياستگذار و قانونگذار فرصت را از دست مي‌دهد.
نزديک به شش سال پيش نمي‌دانستيم که مي‌توانيم روي تلفن همراه خود خريد اينترنتي انجام دهيم، تاکسي بگيريم، سفارش غذا بدهيم و غيره، اما امروز برخي از دارايي‌ها را مي‌توان با ماين کردن به يک ارز ديجيتال تبديل کرد. ارز ديجيتال يک تهديد نيست،‌ ارز ديجيتالي که در نهادهاي خارج از حاکميت جمهوري اسلامي ايران است، مي‌تواند براي ما تهديد باشد. برخي به آن فرصت مي‌گويند، اما تعلل ما اين را به تهديد تبديل مي‌کند.
بنابراين بانک مرکزي بايد محدوديت‌هاي ناشي از پول سنتي را تغيير دهد و پول ديجيتال را به رسميت بشناسد. در اين صورت مي‌توان در يک بازار رقابتي مشارکت کرد و تجارت بين‌الملل خود را با نهادهايي که حاضر به همکاري هستند با ارز ديجيتال توسعه داد، در غير اين صورت، سال‌هاي آينده حسرت زمان‌هاي از دست رفته را مي‌کشيم که نتوانستيم از اين فناوري بهتر استفاده کنيم.
در اين راستا و به نقل از سازمان فناوري اطلاعات ايران، امير ناظمي، معاون وزير ارتباطات در رويداد آنلاين »ارز ديجيتال بانک مرکزي، تهديد، فرصت يا ضرورت«  با اشاره به هم‌پوشاني ميان حوزه بانکداري و فناوري اطلاعات اظهار کرد: تاريخچه ارتباط ميان اين دو حوزه نشان مي‌دهد طي چند مرحله سيستم‌هاي حسابداري و بانکي، ابزارهاي فناوري را با هدف ارايه خدمات بهتر جايگزين ابزارهاي سنتي کردند. سپس ابزارهاي پرداخت از کارت‌هاي مغناطيسي بانکي گرفته تا نرم‌افزارهاي بانکي پا به منصه ظهور گذاشتند و سپس ابزارهاي حوزه پرداخت در ساير حوزه‌ها نيز با عنوان فين‌تک يا فناوري مالي مورد استفاده قرار گرفتند تا به مرحله‌اي رسيديم که پول به عنوان ابزار مبادله يا دارايي منجر به شکل‌گيري رمزارزها به شيوه کنوني شده است.
وي با اشاره به تفاوت رمزارزها و ارز ديجيتال بانک مرکزي (CBDC) بيان کرد: برخي ارز ديجيتال بانک‌هاي مرکزي جهان، مبتني بر فناوري بلاک‌چين نيست و ميان بلاک‌چين يا دفاتر کل توزيع‌شده (DLT) تفاوت‌هايي وجود دارد. به عبارت ديگر، بانک مرکزي پول رايج مورد استفاده را به ابزار ديجيتال تبديل مي‌کند که مي‌تواند مبتني‌بر بلاک چين يا دفاتر کل توزيع‌شده باشد. لذا توسعه فناوري، ارتقاي قدرت کسب‌وکارها و نيز ايجاد ظرفيت‌هاي جديد براي نهادهاي سياستگذاري و مالي از موارد اهميت استفاده از ارزهاي ديجيتال است و تنوع ارزهاي ديجيتال در کشورهاي مختلف بر اساس اهداف خاص اجتماعي همان کشور طراحي مي‌شود.
رييس سازمان فناوري اطلاعات ايران در خصوص اهدافي که مي‌بايست در توليد ارز ديجيتال در ايران مورد توجه قرار گيرد، تصريح کرد: بازتوزيع و سياست‌هاي ايجاد فرصت منصفانه براي شهروندان از جمله مهم‌ترين اهدافي است که در توليد ارز ديجيتال در ايران بايد مدنظر قرار بگيرد و اين مهم نيازمند ايجاد شفافيت و شناسايي زنجيره تعاملات و پرداخت‌هاست که در عين حال مهم‌ترين ابزار افزايش فراگيري مالي نيز به شمار مي‌رود.
به گزارش امانت به نقل از ايسنا، به گفته وي، دليل اهميت در پيش گرفتن اين سياست براي طراحي ارز ديجيتال در ايران وضعيت فعلي خانوارها و دهک‌هاي جامعه است که بسياري از آنها را در معرض ورشکستگي اقتصادي قرار داده است. در اين وضعيت بيش از هر چيز به ابزارهايي نياز است تا امکاني را ايجاد کند،  سياست‌هاي مختلف بازتوزيعي مانند ارايه يارانه را با کيفيت، هوشمندي و هدفمندي بيشتر مورد پيگيري و پياده‌سازي قرار دهد. بنابراين ارز ديجيتال صرفا يک مساله بانکي نيست، بلکه ابزاري بانکي براي حوزه‌هاي مختلف است که با اهداف متعدد از آن استفاده مي‌شود.